Daha önce Innsbruck'ta, sokakta dolasirken, merak edip , bardakta satin aldigim ve tadina baktigim Glühwein'i o zamanlar hic begenmemistim. Daha sonra, Almanca Ögretmenim'e tadinin berbat oldugundan bahsettigimde, bu sarabin iyi yapilmamis ve karisiminin iyi ayarlanmamis olabilecegini söyleyerek, kendince savunmaya gecmisti. Yine de, o zamandan bu yana 2.bir denemem ya da Glühwein'e ikinci bir sans vermisligim olmamisti. Alisverisim sirasinda, bir de bu sarabin, sisede satilanlarina gözüm ilisti. Üstelik sokakta bardakla satilanlarin yari fiyatinaydi! Siseye söyle bir göz attim, icindekiler cok cezbediciydi. Tarcin, limon suyu, feslegen, karanfil...Bir de sekerli oldugu göz önünde bulunrulursa, aslinda böyle bir karisimin, normal sartlar altinda , cok nefis bir tadi olmasi gerekiyordu. Veee netekim de öyleymis. Tadina bayildim. Icki kültürüm hic olmadi&olamadi. Cünkü yemek esnasinda, bir seyler iceceksem bu; illa ki sekerli olmali, o anlamda sicak sarap (biraz isitilmasi gerekiyor, ama kesinlikle kaynatilmamali) bu boslugu doldurdu. Kis aylarinda Almanya ve Avusturya'da icilen, bilhassa Yilbasi yaklastikca, sokaklarda siklikla görülen bu sarap türünü, eski zamanlarda kalitesiz saraplari maskelemek adina bahsettigim baharatlarla karistirarak ortaya cikarmislar. Cok da iyi olmus...
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen