icli köfte

Neredeyse 1 yildir icli köfte yapmadigimi farkettim, zaman ne kadar da cabuk geciyor...Bu aksam, esime bir sürpriz yapmak istedim ve ise koyuldum. Icli köfte, esasinda biz hanimlari hep korkutur, cünkü, kivamini tutturmak, kizartirken ya da haslarken dagilmamasini saglamak biraz zor gibi görünür. Nitekim, ilk calismam tam bir fiyaskoydu...Yani o kadar dagildi ki, üstüne yumurta kirsaydim, icli menemen olmaya adaydi:) Ama daha sonraki denemelerim oldukca basariliydi, yani tadanlarin yalancisiyim ben de.

Tam olarak kullandiklarimi asagida siraliyorum;

KIYMA HARCI ICIN ; 1 büyük sogan,  bir miktar sivi yag, 250 gr.Hindi kiymasi, bir corba kasigi domates salcasi,tuz,kimyon ve nane

DIS CEPERI ICIN ; 2 Su bardagi ince bulgur, 1 yumurta, 2 corba kasigi un, tuz ve bir corba kasigi salca

YAPILISI ; 

Sogani ince ince kiydiktan sonra, kiymayla birlikte az yagda kavuruyorum, tuz, kimyon ve salcayi da ekleyerek ve sürekli karistirarak kivamini almasini bekliyorum. Bazi tariflerde, 4-5 adet sogan kullanildigini gördüm fakat bu miktar bana cok fazla geldi, 1 adet kafi. DIS harci icin, 2 bardak köftelik bulgura, 2 bardak kaynar su döküyorum, yani bire bir kullaniyorum. Bir süre bulgura,suyla dans etmesi ve onunla kaynasmasi icin zaman veriyorum:) Yaklasik 10 dk. yeterli oluyor. Zaten bu esnada da ic malzemesini hazirliyorum. Ic malzeme hazir olup sogudugunda,bulgura dönüyorum,bir yumurta, 2 kasik un, tuz, salca ve azicik da kimyon ekleyip, iyice yoguruyorum. Bu yogurma safhasi biraz uzun sürüyor, macun seklini almasi gerekiyor. Bu sefer, karisima bir bardak irmik eklemeyi unuttum, ama iyi ki unutmusum, bu haliyle daha güzel oldu. Harci, cevizden biraz daha büyük toplara ayirip, her birini isaret parmagi yardimiyla döndürerek(delerek) cukur olusturdum, bu cukurlarin icine kiymali harci ekleyip agizlarini kapattim ve klasik icli köfte seklini almasini sagladim. Tüm bunlari yaparken, elinizi sik sik islatirsaniz, karisimdaki un sayesinde, distaki bulgurun, hamur kivamini almasini sagliyorsunuz ve isiniz kolaylasiyor. Daha sonra da tavada bir miktar yagda narin dokunuslarla sürekli cevirerek kizarttim. 

Afiyet olsun...

 

GLÜHWEIN (SICAK SARAP)

Daha önce Innsbruck'ta, sokakta dolasirken, merak edip , bardakta satin aldigim ve tadina baktigim Glühwein'i o zamanlar hic begenmemistim. Daha sonra, Almanca Ögretmenim'e tadinin berbat oldugundan bahsettigimde, bu sarabin iyi yapilmamis ve karisiminin iyi ayarlanmamis olabilecegini söyleyerek, kendince savunmaya gecmisti. Yine de, o zamandan bu yana 2.bir denemem ya da Glühwein'e ikinci bir sans vermisligim olmamisti. Alisverisim sirasinda, bir de bu sarabin, sisede satilanlarina gözüm ilisti.  Üstelik sokakta bardakla satilanlarin yari fiyatinaydi! Siseye söyle bir göz attim, icindekiler cok cezbediciydi. Tarcin, limon suyu, feslegen, karanfil...Bir de sekerli oldugu göz önünde bulunrulursa, aslinda böyle bir karisimin, normal sartlar altinda , cok nefis bir tadi olmasi gerekiyordu. Veee netekim de öyleymis. Tadina bayildim. Icki kültürüm hic olmadi&olamadi. Cünkü yemek esnasinda, bir seyler iceceksem bu;  illa ki sekerli olmali, o anlamda sicak sarap (biraz isitilmasi gerekiyor, ama kesinlikle kaynatilmamali) bu boslugu doldurdu. Kis aylarinda Almanya ve Avusturya'da icilen, bilhassa Yilbasi yaklastikca, sokaklarda siklikla görülen bu sarap türünü, eski zamanlarda kalitesiz saraplari maskelemek adina bahsettigim baharatlarla karistirarak ortaya cikarmislar. Cok da iyi olmus...

KAYISI VE ERIK RECELI

Yurtdisinda yasamaya basladigim günden bu yana, eksikligini hissettigim tadlardandir, bizim mis kokulu recellerimiz...Kahvaltilarimizda olmazsa olmazlarimdandir. Kötü komsunun, insani ev sahibi yapmasi misali, gurbet insana, recel yapmayi da, mantiyi, icli köfteyi, pizzayi ve hatta kiymali pideyi bile yaptiriyor insana...

Ilerleyen günlerde, diger tariflerimi de resimleriyle birlikte ekleyecegim, fakat bugün sadece kayisi ve erik receli ile

tarifler bölümümü aciyorum. Tatli baslayip, tatli devam edelim...

KAYISI ve ERIK RECELI:   

Malzemeler: 1 kg Kayisi, 1 Kg Seker, 1 adet Limonun suyu

Yapilisi       : Kayisilari önce bir iki kez yikadim, cekirdeklerini cikarip 4'e böldüm. Ben recelin her zaman iri taneli olmasindan yanayim, siz daha kücük parcalar elde etmek istiyorsaniz, daha kücük parcalara ayirabilirsiniz. Bir tencereye dizip üstüne sekeri döktüm. Eger, receli, 2-3 kilo kayisidan yapacaksaniz, dilimlediginiz kayisilari önce bir kat dizip, üstüne sekeri, sonra 2.kati ve tekrar sekeri eklemek suretiyle:) isleme devam edebilirsiniz. (Birden kendimi, tv de program yapiyormus gibi hissetim:)) Geceden sabaha kadar bu sekilde beklettim. Ertesi gün öglene dogru, üstüne hic su eklemeden,kendi suyuyla kaynattim, kaynarken üstünde olusan köpükleri kasik yardimiyla aldim. Suyunun kivamini anlamak icin, kaynamaya basladiktan 20-25 dk.sonra bir corba kasigiyla suyundan alip, sogumasi icin porselen tatli tabagina aldim, soguduktan sonra akisini gözlemledim, zaten o zaman anliyabiliyorsunuz, agir bir sekilde akiyorsa yogunlugu iyi demektir, akmiyorsa kayisilari icinden tel bir süzgecle baska bir kaba alip, kaynatmaya devam etmek gerekiyor. Kayisilar icindeyken kaynattim bir kez ama püre gibi oldu, hosuma gitmedi, ben ayrica resimde de gördügünüz gibi kayisi cekirdeginin icindeki bademlerden de atiyorum, ayri bir havasi oluyor, tadi cok aman aman degil tabii ki ama, daha vitaminli oluyormus gibi geliyor bana...Indirmeden 7-8 dk. önce de limon suyunu ekliyorum. Limon suyunu daha önce hep tariftekinin yarisi kadar ekliyordum, cünkü limon eksisi bana yeterli gibi görünüyordu. Fakat tecrübe ettigim kadariyla, sicakken ve ilk anda cok eksi gibi görünse de recelin raf ömrünü uzatmasi acisindan 1 adet limonun eklenmesi cok daha basarili yapti tarifi. Üstelik recel dinlendikce, kokusu ve aromasi da daha güzel oluyor. Erik receli icin de ayni tarifi uygulayabilirsiniz. Sadece erik recelinde farkli olarak, cekirdek iclerini kullanmiyorum:))

Afiyet olsun...

                   

Austria, Kitzbühel (2)

Austria, Kitzbühel

Daha önce, Hochzeitsmesse (Gelinlik Fuari) nedeniyle gittigim Kitzbühel'e, bu kez gezmek amaciyla gittim. Kitzbühel bu kez; lüks butikleriyle, tarihi dokusunu kaybetmemis sokaklari ve binalariyla birlikte, modernle klasik mimarinin zevkli bir sentezi halinde karsiladi bizi...